Masterplan luchthaven k64 keflavík

Het schiereiland Suðurnes met Keflavík International Airport ligt op 50 km van de hoofdstad Reykjavík en vormt de meest karakteristieke entree voor IJsland. Het luchthavengebied ligt op een kruispunt tussen Europa en Noord-Amerika en omvat het Reykjanes UNESCO Global Geopark. Deze strategische locatie maakt het bij uitstek geschikt als belangrijke groeilocatie voor duurzame innovatie in de luchtvaart-, energie- en technologiesector. Het K64 Keflavík Airport Area Masterplan ondersteunt de net-zero en duurzaamheidsambities van IJsland en is een voorbeeld van de doelstellingen voor duurzame ontwikkeling (SDG) van de Verenigde Naties (VN). De ontwerpconcepten stimuleren gezondheid en welzijn, passende stedelijke dichtheid, landschapsarchitectuur en transport om een duurzame stadsregio van de toekomst te creëren. Het masterplan is ontwikkeld door een multidisciplinair team onder leiding van KCAP, met FELIXX, WSP, MIC-HUB, VSO Consulting, Buck Consultants International, Buro Happold, Base Design, Maurits Schaafsma en Kanon Arkitektar. Ruimtelijk en economisch masterplan K64 schetst een stapsgewijze strategie die over een langere periode de transformatie van het schiereiland Suðurnes stuurt. Met het oog op duurzame groei worden focusgebieden aangewezen waar economische activiteiten en lokale gemeenschappen elkaar wederzijds kunnen versterken. Het stedenbouwkundig raamwerk voorkomt wildgroei, doordat de stedelijke ontwikkeling compact wordt gehouden en verankerd in de bestaande bebouwingsstructuur. Door luchthaven gerelateerde activiteiten rond het vliegveld te concentreren kent K64 een duidelijke ruimtelijke logica; tegelijkertijd is functiemenging een belangrijk ontwikkelprincipe. Binnen het masterplan is Felixx verantwoordelijk voor de landschapsstrategie, waarbij de ambitieuze economische ontwikkeling van het schiereiland wordt gekoppeld aan de uitvoering van de nationale bosbouwprogramma's van IJsland. Deze programma's bouwen voort op de betrokkenheid van lokale gemeenschappen, zorgen voor klimaatduurzaamheid op de lange termijn en versterken sociale netwerken.   PENINSULA PARK Het uitgestrekte landschap dat nu de bestaande woongemeenschappen en nieuwe ontwikkelingsclusters scheidt, zal uitgroeien tot een verbindend Schiereilandpark. Georganiseerd als een netwerk van knooppunten en lineaire elementen, zal het voorgestelde landschap het hele schiereiland samenbinden tot een samenhangend geheel dat het Peninsula Park wordt genoemd. Centraal uitgangspunt achter de landschapsstrategie is herbebossing. Hiermee kunnen de barre klimaatomstandigheden worden gepareerd, waardoor er comfortabelere condities ontstaan voor outdoor activiteiten. Het park zal de oorspronkelijke aard van het schiereiland terugbrengen door bomen opnieuw te introduceren als een sterk onderdeel van zijn identiteit. Peninsula Park zal gemeenschappen met elkaar verbinden, sterke wind verminderen door landvormen en bebossing. Schonere lucht, minder wind, nieuwe mogelijkheden voor sport, recreatie en educatie zullen de leefbaarheid van het gebied voor alle generaties verbeteren en de actieve buitencultuur versterken.   geïntegreerd ecosysteem Om te zorgen dat het initiatief ook op langere termijn wordt voortgezet, is er één ecosysteem waarin de strategieën voor stedenbouw, landschap en mobiliteit zijn verweven. Uitgebreidere OV-verbindingen - waaronder een DRT-dienst voor het hele schiereiland - en veerkrachtige vervoersnetwerken zorgen voor verbeterde lokale bereikbaarheid tussen de stedelijke knooppunten. Door de aanleg van een KRL-lijn, een hogesnelheidsverbinding met Reykjavík, wordt de archipel onderdeel van het mobiliteitssysteem van de hoofdstad. De energiestrategie is erop gericht om op lokaal niveau gediversifieerde, CO2-neutrale energiesystemen te creëren, maar tegelijkertijd ook om innovatieve oplossingen neer te leggen als basis voor de economische ontwikkeling op de middellange tot lange termijn. Deze ruimtelijke strategieën worden ondersteund door economische strategieën, waarvan industrie, kennis en cargo de hoekstenen zijn. Zo kan er een veerkrachtige en gevarieerde industriële basis gelegd worden, kunnen zakelijke kansen voor groene en hightechactiviteiten zich verder ontwikkelen, en kan er uiteindelijk een internationaal aantrekkelijke, zakelijke bestemming voor bedrijven ontstaan.   herbebossing als verbindende factor     Landschapsidentiteit Vandaag de dag is IJsland een van de minst beboste landen van Europa, maar in de oudheid bedekten grote bossen het kustgebied. Het land verloor de meeste bomen meer dan duizend jaar geleden, toen Viking-kolonisten het gebied ontbosten en het transformeerden tot landbouwgrond. Onderworpen aan enorme erosie, ontstonden de ruige en rotsachtige landschappen die we nu kennen. Hoewel het volkomen natuurlijk lijkt, is het open landschap van het schiereiland Suðurnes het resultaat van meerdere eeuwen van menselijke activiteit en windinvloed vermengd met zoutstormen. Met het oog op klimaatverandering, is het herbebossen van het gebied een prioriteit geworden van de IJslandse regering. Bebossing wordt erkend als een sleutelstrategie om de toegenomen impact van winderosie aan te pakken en een cruciaal instrument om de IJslandse klimaatdoelstellingen te halen. De landschapsstrategie voor het Peninsula Park gebruikt bebossing als middel om het klimaat te verzachten en creëert tegelijkertijd een gedeelde identiteit die terugverwijst naar het historische landschap van Suðurnes. Landschappelijk raamwerk De ruggengraat van het Peninsula Park wordt gevormd door een netwerk voor wandelen, fietsen en paardrijden. Het netwerk verbetert en verbindt bestaande paden en circuits, waardoor de fysieke relatie tussen verschillende gemeenschappen en de luchthaven wordt versterkt. Programmatische knooppunten activeren deze netwerken van alternatieve mobiliteit. Het schiereiland bevat unieke natuurlijke en door de mens gemaakte knooppunten - bezienswaardigheden voor de lokale bevolking en bezoekers. Nieuwe knooppunten zullen de mobiliteit verhogen en de kwaliteit van de buitenervaring verbeteren, bijdragen aan een systeem van sociale voorzieningen en bestaande openbare voorzieningen verankeren. Een reeks landvormen, bermen en grotere bospercelen verzacht de wind, beschut de knooppunten en verbetert het klimaatcomfort langs de routes. Landschapsstrategie Geïnspireerd door het traditionele IJslandse turfhuis, worden landvormen een natuurlijk onderdeel van het landschap en maken ze bebossing mogelijk. Kleine heuvels en ribben worden gecreëerd om zones tegen de wind te beschermen. Op deze zones kunnen bomen worden geplant en gezaaid, waardoor ze geleidelijk tot bossen kunnen uitgroeien. De creatie van dit nieuwe gebeeldhouwde landschap is gekoppeld aan alle ontwikkelingen op het schiereiland en fungeert als een sociale katalysator voor de bestaande gemeenschappen om hun voorzieningen te verbeteren. Mitigerende landvormen beschermen fietspaden en wandelpaden tegen de wind, creëren openbare ruimten in de stad en bieden onderdak aan knooppunten van het openbaar vervoer. Elke individuele ontwikkeling draagt bij aan de realisatie van het nieuwe schiereilandpark.     Toolbox voor implementatie  Park secties slider Mitigerende landvorm die de KRL, de fietspaden en de wandelpaden beschermt tegen de wind, met een wadi die regenwater en/of sneeuwjacht opvangt. Een bosgang met een ruiterpad, een verzachtende landvorm met een rustplaats, IJslandse turfhuizen of 'torfbæir'. Achtertuin met hagen die een klein tuinperceel beschermen. Een bosgang met een mountainbikepad, een hersteld wetland met rustplaats. Het pad is goed beschermd tegen de wind en gescheiden om conflicten tussen mobiliteitsmodi te voorkomen en veiligheid te bieden. Het bos vormt een ondergroei die de biodiversiteit verrijkt. OV-haltes, bestaande en toekomstige attracties rond het schiereiland worden de door bebossing beschermde knooppunten in het netwerk. Gezondheidsgerichte functies worden vooral populair naarmate de connectiviteit in het landschap toeneemt. Natuurlijke en door de mens gemaakte oriëntatiepunten verbeteren de navigatie in het schiereilandpark. Geïnspireerd door de stad Selfoss, breidt de mitigatiestrategie de bebossing uit binnen de stedelijke gebieden. Straten, openbare ruimtes, buurten en huizen worden beschermd tegen de wind. Water- en sneeuwbeheer worden opgenomen in het landschap en worden evenzeer een natuurlijk onderdeel van zijn identiteit als de landvormen en de bomen. Verlichting en navigatie verhogen de veiligheid en stimuleren een actief gebruik van het landschapsnetwerk.     Park zones De toepasselijk genaamde Gateway to Iceland biedt bezoekers een uitnodigende route vanaf het commercieel en publiek ingerichte Airport Forecourt tot aan Aðalgata, een knooppunt dat de entree naar de gemeente Reykjanesbær markeert. Aðalgata vormt samen met de ernaast gelegen logistieke hub Diamond Gate een dynamische wijk waarin wonen, gemeenschapsfuncties en R&D-programma's worden gecombineerd. Het aan de zuidelijke rand van de luchthaven gelegen Ásbrú wordt een campusachtig gebied. Hier is plek voor luchtvaartactiviteiten en R&D, startups, lichte industrie en vooral een ambitieuze verdichting van de al aanwezige woonfunctie. Zo wordt de voormalige NAVO-nederzetting een wijk op zich, een moderne versie van een levendig dorp. Ten noorden van Reykjanesbær ligt Helguvík, het middelpunt voor eco-industriële ontwikkeling. De bestaande haven- en productie-infrastructuur wordt getransformeerd tot een zone met een circulaire economie. Hier is onder meer ruimte voor een constructie-hub en onderzoeksfaciliteiten voor duurzame vliegtuigbrandstof (SAF). Zo kan Helguvík een voortrekkersrol spelen bij de energietransitie, zowel voor IJsland als daarbuiten.