Ludlstrasse Munchen

De grootste woningcorporatie in München, GEWOFAG, wil de naoorlogse woonwijk rond de Ludlstrasse herontwikkelen tot een levendig stedelijk centrum voor gemengd gebruik. Het plan bouwt voort op het gedefinieerde stedelijke kader: een langgerekt gebouw als een geluidsscherm langs de snelweg, gecombineerd met stedelijke villa's in het groen.   'Neue Nachbarschaften' transformeert de voorgestelde woonwijk in een verzameling wijken. De organisatie van de buurt is gebaseerd op het model van een gezin: elke afzonderlijke component krijgt een onderscheidende identiteit en maakt tegelijkertijd deel uit van een grotere entiteit. Die grotere entiteit is het omringende publieke domein. Door het domein in elk gebouw op te nemen, vormen we de overgang tussen publieke en private ruimte op drie verschillende niveaus: het openbare, gemeenschappelijke en private landschap. Openbaar landschap                                                                                                    Binnen het publieke domein worden sportvelden en speeltuinen gerealiseerd. Twee kinderdagverblijven, een verpleeghuis, een buurthuis en verschillende studioruimtes activeren het openbare domein. Op deze specifieke plaatsen worden paden verbreed en getransformeerd in kleine pleinen, als nieuwe referentie- en ontmoetingspunten. Gemeenschappelijke tuinen Verschillende kleinere buurten onderscheiden zich binnen het publieke domein: nieuwe 'Nachbarschaften'. Twee, soms drie gebouwen zijn geclusterd rond een centraal plein. Het omliggende maaiveld wordt iets opgetild, met een verhoogde zitrand, om de buurten duidelijk te verwoorden. De geclusterde gebouwen zijn ontworpen als entiteiten met hun eigen karakter en identiteit. Met verplaatsbare stoelen kan het groene gebied worden aangepast aan de persoonlijke stemming en behoeften van de bewoners en de ruimte is uitgerust met speelplaatsen voor kleinere kinderen. Eigen terrassen De nieuwe buurten creëren een gevoel van solidariteit en veiligheid, stimuleren de interactie en zorgen voor de opkomst van een sociale cohesie. Geleidelijk hellende bouwdelen zorgen voor een optimale verbinding met de toetreding tot de natuur en het zonlicht. Elk gebouw heeft een achteruitgang met een eigen tuin, elk appartement heeft een balkon, een loggia of een terras. Hierdoor wordt de groene ruimte ook doorgetrokken naar de gebouwen en krijgt een privékarakter.